Raj u Polaczków :'D

Idąc korytarzem może i ominiesz jakieś zwyczajne, niczym nie wyróżniające się drzwi. Ale tymi drzwiami na pewno nie będą te prowadzące do tego właśnie pokoju. Może same nie mają w sobie nic wyjątkowego, ot zwykłe ciemne dębowe drzwi. Jednak rzadko, kiedy nie słychać zza nich głośniej muzyki, czy wrzasków jak na niejednym stadionie. Jeszcze się nie domyśliłeś czyj to pokój? No to twój problem, myśl dalej. Po wejściu do pokoju pierwsze co może zdziwić to jego wielkość. Jeden z największych pokoi, jeśli nie największy. Przestronny,  w pełni nowocześnie umeblowany może i kusiłby, żeby spędzić w, nim więcej czasu, gdyby nie jeden znaczący fakt- niemal zawsze panuje w, nim bajzel jak po przejściu tornada. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ma przyjść ktoś ważny. No, bo sobie obciachu nie wypada narobić, nie?
   Trzy ściany pokoju są zachowane w odcieniach jasnych szarości, ostatnia z nich, czyli ta, na której na samym środku wisi 50 calowa plazma wyłożona jest kamieniem dekoracyjnym w kolorze czarnym. Pod plazmą znajduje się czarna półka, na której znajduje się sprzęt tj. Xbox oraz odtwarzacz DVD. Po obu stronach ustawione są kolumny od kina domowego. „Kącik” relaksu zwieńcza wypoczynek w składzie dwóch foteli pokrytych szaro fioletową tapicerką oraz stolik z ciemnego drewna. Zaraz za tą sielanką, przy przeciwległych ścianach, znajdują się dwie dębowe szafy i dwa łóżka, na których, jeśli są zaścielone leżą fioletowe kapy... taaa..., jeśli są zaścielone, a niezbyt często się to zdarza. Między nimi, na ciemnych panelach leży biało czarny dywan z długim włosiem. Przy każdym z łóżek z osobna stoi stolik nocny zapchany różnymi „wartościowymi” rzeczami lokatorów. Nadal nie wiesz, kto może tu mieszkać? No dobra, nie owijajmy w bawełnę. Dwóch najlepszych ziomków na dzielni, postrachów osiedla (w ich mniemaniu XD) oraz facetów za, którymi uganiają się stada dziewczyn (tu sala wybucha śmiechem). Jeszcze nie czaisz? Opornie idzie. Na ścianach pozawieszane są różne zdjęcia, obrazy, ale są często zmieniane, więc, kto, by to tam zapamiętywał.
   Na prawo od wejścia znajdują się identycznej budowy drzwi prowadzące do łazienki. A w łazience, jak to w łazience. Prysznic, sedes, umywalka, jakaś szafka na środki czystości i kosmetyki. O dziwo tutaj często jest czysto... Już wiesz? Nie? No dobra, prosto z mostu: pokój nr 23 należy do nikogo innego jak do Tomasza Lewickiego aka Warszawy oraz Łukasza Sawickiego aka Bełchatowa.