Strumyk

Jett lubił chodzić po Millhaven, a najbardziej lubił się zapuszczać poza miasteczko. Co jak co, ale takie błądzenie po okolicy było dla niego relaksujące. No i zawsze po za miastem była okazja na spotkanie jakieś przygody, albo odnaleźć jakiś skarb! Australijczyk lubił poznawać nowe miejsce i ich tajemnice. Czasem można też napotkać jakiegoś fajnego zwierzaka! Może znajdzie tu jakiś rzadki gatunek!?
Takim o to sposobem Dingo z uśmiechem na twarz, wraz ze swoją Angel na ramieniu, która wszystko co zbliżyło się zbytnio do Australa mordowała wzrokiem, maszerował przed siebie. Tak zawitał w okolice strumyka. 
Chłopak rozejrzał się po okolicy. W tym miejscu było coś dziwnego i tajemniczego.
- Jak tu cicho... Tak... - urwał na chwilę zamyślając się. - Tak trochę nie naturalnie cicho... - skończył w końcu swoją myśl, spoglądając na swoją towarzyszkę. Ta też się rozglądała po nowym miejscu. Jett stał chwilę, drapiąc się zamyślony po policzku. W reszcie jednak poprawił swój kapelusz, sprawdził czy nóż dobrze wychodzi z etui i ruszył dalej przed siebie w poszukiwaniu przygód. 

Niestety chęć do odnajdywania przygód w Millhaven może kończyć się bardzo niefortunnie. Szczególnie, gdy w miasteczku bezkarnie chodzi sobie Upadły Cherubin szukający jakiegoś zajęcia. Choć dziś ma bardzo dobry humor, można by wręcz zarzucić mu dzisiejsze zachowywanie się jak prawdziwy aniołek. Nie myśli o krzywdzeniu innych, ale nudzić się nudzi. Postanowił zatem znaleźć sobie zajęcie w rozmowie, lub może czymś innym, z kimś z miasteczka. Oczywiście padło na personifikacje, które są dużo ciekawsze jak skondensowane duchy. Ale kogo by tu dziś podręczyć swą wspaniałą osobą…? Wie już! Wystarczyło krótkie spojrzenie na mapę miasteczka i okolic. Tak, Luc posiada taką mapę z zaznaczeniem, kto gdzie jest. Straszny cziiteer! Ale … parząc tak na lokacje poszczególnych krajów, postanowił wybrać tą, która zapuściła się najdalej od reszty. W tej okolicy i tych czasach to jak podpisanie na siebie wyroku. Nikt nie usłyszy twego krzyku, nikt nie przyjdzie ci na pomoc Ekhm....
Kiedy Jett szedł z jednej strony strumyka, z przeciwka szedł ktoś inny. Dokładnie dziewczyna, niezbyt wysoka, ale widać było, że już dojrzała. Miała piękne, długie blond włosy, które sięgały jej pośladków i falowały tuż przy końcach, ubrana była w niebieską sukienkę z dekoltem podkreślającym jej biust i przyozdobiony małymi przezroczystymi koralami, wyglądającymi jak rosa, a stopy miała bose. Miała przecudowną urodę i można by pomyśleć, że to Rusałka. Dziewczyna chyba nie zauważyła go zapatrzona w trawę. Podeszła do strumyka i kucnęła, po czym zmąciła wodę wkładając w nią dłonie by delikatnym i zgrabnym ruchem obmyć twarz.

Dingo tak sobie dalej wędrował, a tu naglę zobaczył piękną dziewczynę. Była wręcz cudna. Zamrugał zdziwiony, nie spodziewał się tu kogoś spotkać. Tym bardziej takiej ładnej istotki jak ów dziewczyna.
Za to Angel patrzyła podejrzliwie na blondynkę, chyba jej coś w niej jej nie podobało, albo jak zwykle była zazdrosna o Jetta. To dość zabawne, że jedno zwierzę potrafi być tak zaborcze wobec człowieka.
Zielone oczy Australijczyka wpatrywały się przez dłuższą chwilę dziewczynie. Chłopak ręką gładził futerko na głowie koali. W końcu Jett postanowił podejść do nieznajomej.
- Hi – przywitał się i kucnął obok niej. Zdjął kapelusz z głowy. - Co taka piękność tu robi, z dala od miasteczka? - spytał się, uśmiechając się jak zwykle wesoło.

Zlękła się słysząc czyjś głos i odwróciła głowę nieco w bok. Gdy tylko ujrzała chłopaka tuż obok siebie odskoczyła. Dość niefortunnie, bo zaraz upadła pupą na ziemie i wpatrywała się jakby przerażona w chłopaka. Trochę zagubiona chciała wstać, ale jej włosy zaplątały się w krzaki. Szamotała się chwile by zaraz odwrócić się tyłem do niego i uciec. Gdyby nie szelest gałązek można by uznać to za niemy film, bo dziewczyna nie wydawała nawet najmniejszego dźwięku. I proszę, oto przygoda Jetta.

Jett zdziwił się reakcją dziewczyny i to nawet bardzo. Stał wręcz jak słup soli, gdy ta próbowała przed nim uciekać. Kiedy zdziwienie ustało, nieznajoma zdążyła zbiec.
Dingo westchnął tylko. Nie miał zamiaru biec za dziewczyną, nie było raczej sensu by to robić. Chłopak zerknął na Angel, ona też wyglądała na nieco zdziwioną reakcją dziewczyny. Zwierzak jednak nie przejmował się długo reakcją dziewczyny, zaraz wtulił się w ramie Australijczyka.  
Chłopak spojrzał na tafle wody, zastanawiając się czemu tamta istotka przed nim uciekała. Czyżby aż tak źle wyglądał? Nie, nie możliwe, wyglądał całkiem dobrze. Założył kapelusz na głowę i ruszył w stronę miasteczka. Myślał o tym co się stało. Czemu dziewczyna uciekła? Przecież nic złego nie zrobił. Nie miał też zamiaru jej zrobić krzywdy.

[z/t]